Jan verbouwt zijn groenten nog altijd op zijn eigen wijze
Jan Timmermans is in Haarsteeg beter bekend als Jan de Tim. Jarenlang zette hij zich in voor het verenigingsleven in zijn dorp, tot het op een dag allemaal te veel werd en Jan in het ziekenhuis belandde. Toen hij weer thuis was, had hij zijn beslissing snel gemaakt. Hij wilde verhuizen naar een afdeling voor somatische zorg op locatie Sint Janshof in Vlijmen. Daar is het lekker rustig en zijn er toch genoeg leuke activiteiten.
“Ik ben opgegroeid op een kippenslachterij. Zelf ben ik altijd zaadhandelaar geweest in Vlijmen en thuis had ik paarden en schapen. De beste jaren van mijn leven heb ik in de buitenlucht gewerkt. Ik heb ook altijd veel gedaan voor het verenigingsleven in Haarsteeg. Ik heb 40 jaar in het bestuur van de voetbalclub gezeten en was voorzitter van de ijsclub. En ik ben al 55 jaar lid van de carnavalsvereniging. Daar ben ik nog altijd commissaris van toezicht. Ja, ik ben heel actief geweest in het dorp. Daarom hebben ze het plein bij de Rabobank in Haarsteeg ook naar mij vernoemd. Dat heet nu het Jan de Timplein. Daar ben ik natuurlijk heel trots op, maar al die drukte, op een gegeven moment kon ik het niet meer aan.
Ik heb altijd een druk leven gehad, maar op een gegeven moment werd me dat te veel. Toen heb ik de keuze gemaakt om naar Sint Janshof te verhuizen. En weet je wat het mooie is? Er is hier een moestuin voor me aangelegd. Zo kan ik nog altijd een beetje in de tuin werken.
Toen ik hier kwam wonen, heb ik mijn kat meegenomen. Iemand die hier op kantoor werkt, kende mij van de carnavalsvereniging en zij had haar collega’s al gewaarschuwd: ‘Als Jan hier naartoe komt, neemt hij zijn kat vast mee.’ Dat is inmiddels acht jaar geleden en die kat heb ik nog steeds.
Hier bij Sint Janshof is een moestuin aangelegd voor mij. Dat vind ik fantastisch. Tuinieren is altijd een hobby van me geweest. Het is toch mooi om een beetje in de tuin te kunnen werken? Ik heb van alles in de tuin staan: juinen, kroten, aardappels, erwten. Elke dag ga ik er even naartoe. Daar is altijd iets te doen en daar kom ik tot rust. Eerst had ik hier ook nog kippen en konijnen, maar die zijn nu weg. Dat is maar goed ook, want dat werd me te druk. Ik kan nu zelf kiezen wat ik wil doen en hoef niet meer de hele tijd achter de kippen aan te rennen. Ik heb genoeg kippen gehad in mijn leven.
De beste jaren van mijn leven heb ik buiten gewerkt. Het is toch mooi dat ik nu bij Mijzo nog steeds kan werken in de moestuin.
Gelukkig krijg ik hulp van de mensen die hier wonen. In de winter is het natuurlijk altijd rustiger in de tuin, maar het wordt weer tijd om te zaaien. Ik heb de zaden al klaarliggen. Ik zet het liefst de hele tuin vol. Ik hou niet van kale plekken in een moestuin. Nee, een leven zonder moestuin zou voor mij niet goed zijn. Je moet iets kunnen doen. Daarom wilde ik hier ook wonen. Ik wist wat ik hier zou krijgen. Ik vind het gewoon fijn om een beetje de tuin te kunnen doen.”
