Er zijn twee soorten niet-aangeboren hersenletsel: traumatisch en niet-traumatisch hersenletsel. Beide kunnen invloed hebben op hoe je denkt, voelt, beweegt en informatie verwerkt.

Traumatisch hersenletsel

Traumatisch hersenletsel ontstaat door een klap op het hoofd, bijvoorbeeld door een ongeluk of een val. Een voorbeeld hiervan is een hersenkneuzing. We spreken van niet-aangeboren hersenletsel als de klachten langer dan 1 maand blijven bestaan. Klachten kunnen zijn:

• Moeite met zien, onthouden en begrijpen.
• Verminderde controle over je spieren.

Niet-traumatisch hersenletsel

Niet-traumatisch hersenletsel ontstaat door een proces in het lichaam, zoals een ziekte of zuurstoftekort. Voorbeelden hiervan zijn:  

• Beroerte: Kan leiden tot verlamming aan één kant van het lichaam, spraakproblemen en / of geheugenverlies.
• Hersentumor: Veroorzaakt vaak hoofdpijn, epilepsie en problemen met bewegen, voelen en denken.
• Hersenvliesontsteking: Zorgt voor koorts, ernstige  hoofdpijn, stijve nek en verwardheid.
• Hersenontsteking: Lijkt op een hersenvliesontsteking, maar ontwikkelt zich langzamer in dagen en leidt tot steeds meer klachten, zoals verwardheid en geheugenproblemen.
• Zuurstoftekort: Kan bijvoobeeld ontstaan door een hartstilstand of als je bijna verdrinkt. De hersenen raken beschadigd als ze te lang te weinig zuurstof krijgen.
• Neuroborreliose (ziekte van Lyme): Een infectie door een tekenbeet die kan leiden tot neurologische klachten, zoals een scheef gezicht of hersenvliesontsteking.

De gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel

De gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel (NAH) verschillen per persoon, maar hebben vaak grote impact op het dagelijks leven.

Sommige klachten zijn direct zichtbaar, zoals:

• Verlamming of epileptische aanvallen.
• Hoofdpijn, duizeligheid of misselijkheid.
• Problemen met lopen, zien of spreken.

Andere klachten worden pas later duidelijk. Deze zijn vaak onzichtbaar voor de buitenwereld, maar wel ingrijpend:

• Vermoeidheid, overprikkeling en trager denken.
• Moeite met concentreren, plannen, onthouden en communiceren.
• Veranderingen in gedrag, emoties en stemming.
• Problemen met oriëntatie, zintuigen of dagelijkse handelingen.
• Slaapproblemen, pijn of verlies van zelfredzaamheid.

Thuis wonen met niet-aangeboren hersenletsel, zolang het kan

Veel mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) wonen het liefst zo lang mogelijk thuis. Dat begrijpen we heel goed. Met hulp van naasten, ondersteuning vanuit hulpmiddelen en zorg bij je thuis kan dat vaak ook nog een hele tijd. Maar soms komt er een moment waarop thuis wonen niet meer gaat. Dan zoeken we samen naar een fijne, nieuwe plek.  

We zorgen samen voor een vertrouwde omgeving, waarin we blijven aansluiten bij iemands manier van leven. Ook op onze zorglocaties blijven naasten een belangrijk onderdeel van de zorg.

‍