Zelfs een beroerte is geen beperking

Meneer Tromp schildert op eigen wijze

Meneer Tromp is zeker geen onbekende bij locatie Slotjesveste in Oosterhout. Op de afdeling voor somatische zorg waar hij woont, wordt hij liefkozend ‘de huisschilder’ genoemd. Meneer Tromp is namelijk altijd in de weer met verf en kwasten. Vroeger schilderde hij met zijn rechterhand. Na een beroerte (CVA) is hij noodgedwongen linkshandig geworden. Maar hij schildert nog steeds!

Na een beroerte heeft meneer Tromp noodgedwongen met links leren schilderen.
Maar hij schildert nog steeds!

“Schilderen is altijd al een hobby van me geweest. Vanaf dat ik een kleine jongen was. Ik heb nooit les gehad, het kwam gewoon van binnenuit. Als schipper was ik veel van huis. Twee weken varen en dan was ik weer twee weken thuis. Aan boord schilderde ik niet, dan was ik te druk, maar zodra ik thuis was, ging ik weer aan de gang. Ik was altijd bezig.”

Door mijn beroerte kon ik niet meer schilderen. Gelukkig heb ik het met links geleerd. Hier bij Mijzo krijg ik alle ruimte voor mijn hobby. De schilderijen die hier in de gang hangen, heb ik gemaakt.

Toen meneer Tromp door een CVA werd getroffen, raakte de rechterkant van zijn lichaam verlamd. Schilderen leek hierdoor even niet meer mogelijk. Maar meneer Tromp liet zich niet weerhouden door zijn handicap en pakte de kwast op met zijn linkerhand.

“In het begin ging het niet. Ik heb veel moeten oefenen, heel veel en toen is het toch nog wat geworden. Het gaat niet meer zoals vroeger, ook praten niet, dat is moeilijk. Maar ik heb het altijd in me gehad om door te gaan. Ik kan niet anders. Dat gaat nou eenmaal zo.”

Toen na de CVA van meneer Tromp ook de gezondheid van zijn vrouw achteruitging, verhuisde het echtpaar naar De Riethorst in Geertruidenberg. Omdat hun kamer niet groot genoeg was voor alle schilderspullen werd er een tafel geplaatst aan het einde van een doodlopende gang. Daar had meneer Tromp zijn eigen plek waar hij naar hartenlust kon schilderen. Eenmaal in Slotjesveste was dat niet meer nodig: hier heeft meneer Tromp op zijn eigen kamer alles bij de hand.

“Hier heb ik alles. Ja joh, ik schilder altijd. Alles wat hier hangt heb ik gemaakt. Ik heb geen favoriet schilderij, ik vind ze allemaal mooi. Ik schilder gewoon wat er in me opkomt. Ik maak eerst een tekening en dan ga ik schilderen. Grote schilderijen zet ik op mijn ezel. Met rechts schilderde ik met olieverf, nu gebruik ik acrylverf. Vroeger was ik veel beter, dat is wel moeilijk, maar ja, ik ben ook niet zo gauw tevreden.”

Naar de bingo?
Nee, joh, ik blijf wel schilderen.

Elke vrijdag gaat meneer Tromp in het restaurant van Slotjesveste naar de schildersgroep. Onder begeleiding van een aantal vrijwilligers wordt er dan druk getekend en geschilderd. Op deze ochtenden is meneer Tromp in zijn element. In de groep wordt hij gezien als dé expert en regelmatig wordt hem om advies of naar zijn mening gevraagd.

“Ik ga graag naar de schildersgroep. Daar maken we mooie dingen. De schilderijen met de bloemen die in de gang hangen, heb ik ook gemaakt. Ik geef mijn schilderijen graag weg. Alle zusters hier hebben een schilderij van mij. Ja joh, dat vind ik leuk.”

Op 20 juli 2021 heeft ons het droevige nieuws bereikt dat meneer Tromp is overleden. Op verzoek van de familie laten we zijn verhaal en foto’s op onze website staan. Zo blijft hij in hun en onze gedachten.

Wat Mijzo nieuwsgierig maakt

Zorgadvies: 0800-0202015
Stuur een e-mail